Development of Storytelling Activities for Promoting Creative Thinking Skills of Kindergarteners 3 at Khok Ra Heur School, Ban Kruad District, Buriram Province
Main Article Content
Abstract
The present study aimed 1) to develop experience activities usingstorytelling to improve creative thinking of kindergarteners 3 to achieve the criteria of 75 percent,
2) to study the learning behaviors of kindergarteners 3 through storytelling activities.
The participants of the study were 9 of kindergarteners 3 who were studying in the 15 semester of 2020 academic year in Ban Khok Rahoei School, Prasat sub-district,
Ban Kruat district, Burirum province. The instruments used in the study consisted of 4 lesson plans of storytelling activities, creative thinking test and learning behaviors test. The statistics used in the study comprised of mean and percentage.
The results of the study revealed that
The creative thinking development of kindergarteners 3 by using storytelling activities shown that 75 percent of students achieved the criteria of the study. The results also revealed that 7 students improved creative thinking by storytelling using mouth which was 77.78 percent. & students improved creative thinking by storytelling using gesture which was 88.88 percent, 8 students improved creative thinking by storytelling using voice which was 88.88 percent, 9 students improved creative thinking by storytelling using picture which was 100.00 percent, 9 students improved creative thinking by storytelling using materials which was 100.00 percent. Moreover, students improved creative thinking of each aspect as follows; 7 students improved originality skill which was 77.78 percent, 8 students improved fluency skill which was 88.88 percent, 8 students improved flexibility skill which was 88.88 percent, 9 students improved elaboration skill which was 100.00 percent. Hence, the resultsof creative thinking development could be ordered as follows ; elaboration skill, flexibility skill, fluency skill and originality skill respectively.
The results of learning behaviors using storytelling activities revealed that 8 students of kindergarten 3 ranged in good level which was 88.89 percent, 1 students of kindergarten 3 ranged in fair level which was 11.11 percent
Downloads
Article Details
References
กรมวิชาการ. (2534). ความคิดสร้างสรรค์หลักการ ทฤษฎี การเรียนการสอน การวัดผล ประเมินผล.กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545), หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กัลยา นิ่มจิตต์. (2545). การศึกษารูปแบบการเล่านิทานของผู้ปกครองเด็กปฐมวัยโรงเรียนอนุบาลวัดนางนองกรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
กานดา ทิววัฒน์ปกรณ์. (2543). การฝึกแบบการคิด ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีครินทรวิโรฒ.
กุลยา ตันติพลาชีวะ. (2542). การเลี้ยงดูเด็กก่อนวัยเรียน 3-5 ขวบ. กรุงเทพฯ: โชติสุขการพิมพ์เกริก ยุ้นพันธ์ (2543). การเล่านิทาน พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2556). การคิดเชิงสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: ซัคเซสมีเดีย.
โกศล มีคุณ. (2549). "เกณฑ์การพัฒนาและตัวอย่างนิทานพัฒนาการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรม," การนำเสนอผลงานวิจัยแห่งชาติ 2549. เรื่อง การวิจัยและพัฒนาจิตมิติใหม่ด้วยนวัตกรรมนิทานที่เพิ่มทุนมนุษย์แก่สังคมไทย. กรุงเทพฯ: สานักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ชัยชาญ วงศ์สามัญ. (2543). การวางแผนการสอน. ขอนแก่น: ขอนแก่นการพิมพ์.
โชติ ศรีสุวรรณ. (2546). นิทานพื้นบ้าน ภูมิปัญญาทางภาษา. กรุงเทพฯ: เยลโล่การพิมพ์.
บุญชม ศรีสะอาด (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). วิธีการทางสถิติสาหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 5. ม.ป.พ.: ประสานการพิมพ์.
บุญส่ง ครูศรี. (2537). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชานิทานพื้นบ้าน ของนักเรียนชั้น มัธยมปีที่1 โดยการใช้บทบาทสมมุติและการใช้เพลงพื้นบ้าน. ปริญญานิพนธ์ ค.ม. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์
ประคอง นิมมานเหมินทร์. (2543). นิทานพื้นบ้านศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรียาพร วงค์อนุตรโรจน์. (2553). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพฯ.
พรทิพย์ ซังธาดา. (2545), วรรณกรรมท้องถิ่นอีสาน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สุวีรยาสาส์น.
พรทิพย์ วินโกมินทร์. (2545). สื่อการเรียนและของเล่นเด็กปฐมวัย. ปทุมธานี: โปรแกรมวิชาการศึกษา
ปฐมวัย สถาบันราชภัฏเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ 14.กรุงเทพฯ: ธนชัชการพิมพ์.
ไพพรรณ อินทนิน. (2534). เทคนิคการเล่านิทาน กรุงเทพฯ: สุวีริยสาส์น.
รุจิร์ ภู่สาระ. (2545). การเขียนแผนการเรียนรู้, กรุงเทพฯ: บุ๊คพอยท์.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ:สุวีริยาสาส์น.
วรรณี ศิริสุนทร. (2539). การเล่านิทาน กรุงเทพฯ: เลิฟ แอนด์ ลิพ เพรส.
วรรณี ศิริสุนทร. (2532). เอกสารคำสอนวิชา บร 620 การเล่านิทาน กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
วราภรณ์ ตระกูลสฤษดิ์. (2549). การทำงานเป็นทีม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
วราภรณ์ รักวิจัย. (2533). การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ.
วัฒนาพร ระงับทุกข์ (2542). แผนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพฯ: ธนพร.
วิเชียร เกษประทุม. (2536). นิทานพื้นบ้านนครสวรรค์. กรุงเทพฯ: สานักพิมพ์พัฒนาศึกษา.
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2545). พัฒนาการเรียนการสอน. เอกสารประกอบการสอนวิชา 0506703ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิไล มาศจรัส. (2539). เทคนิคการเขียน การเล่านิทานสาหรับเด็ก. กรุงเทพฯ: มิติใหม่.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2535). กิจกรรมสร้างสรรค์สำหรับเด็กก่อนวัยเรียน กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2523). เอกสารประกอบการเรียนกิจกรรมสร้างสรรค์สาหรับเด็กก่อนเรียน กรุงเทพฯ:ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสาน.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2523). เอกสารประกอบการเรียนกิจกรรมสร้างสรรค์สาหรับเด็กก่อนเรียน กรุงเทพฯ:ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2551). ระเบียบวิธีวิจัยสาหรับมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สมปอง นิธิสกุลกาญจน์. (2539). การพัฒนาหนังสือการ์ตูนชุดนิทานพื้นบ้านภาคใต้เพื่อใช้ประกอบการเรียนกลุ่มทักษะภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2546). คู่มือหลักสูตรปฐมวัย พุทธศักราช 2546.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สาลี รักสุทธิ และคณะ. (2544). เทคนิควิธีการพัฒนาหลักสูตรแบบบูรณาการ. กรุงเทพฯ: พัฒนศึกษา.
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์ (2542). จริยธรรมทางวิชาการ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เฟื้องฟู.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2548). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเพทฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิทย์ มูลคา และอรทัย คำมูล. (2546). 20 วิธีการจัดการเรียนรู้, พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ.
อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2553). หลักการสอน กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
อารี พันธ์มณี. (2537). ความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: 14 12.
อารี พันธ์มณี. (2557). ฝึกให้คิดเป็น คิดให้สร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: สานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.