Administrative Factors Affecting Innovative Organizations of school under The Nongkhai Secondary Educational Service Area Office
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to 1) study level of administrative factors.
2) study the level of innovative organizations of school. 3) study the relationship between administrative factors of school and innovative organizations of school. 4) create a predictive equation for administrative factors affecting innovative organizations under the Nongkhai Secondary Educational Service Area Office. The sample consisted of teachers in the to 297 people selected by using stratified random sampling technique. The research instrument was a 5 level-rating-scale questionnaire on the the administrative factors .380-890, reliability at .979 and innovative organizations of school with a discriminative power between. .536-939 and reliability at .990. The statistical techniques employed in this analysis were frequency percentage, mean, standard deviation, Pearson product moment correlation coefficient and stepwise multiple regression analysis. The result were as follows: 1) Overall, the level of administrative factors, was found at a high level. 2) Overall, the level of innovative organizations of school, was found at a high level. 3) The relationship between administrative factors of school and innovative organizations of school were related.
4) Administrative factors were Management process factors, Information technology factors, Material factors and Personal factors affecting innovative organizations of school under Nongkhai Secondary Educational Service Area Office at the .05 level of significance.
The predicting power was 46.50. write the equation as follows:
Predictive equation of raw scores:
8=868 +339 (X,) +.201 (X.) +. 134 (X.) +.095 (X,)
Predictive equation of standard score:
2=431 (X) +.247 (X) +.171 (X) + .090 (X,)
Downloads
Article Details
References
กีรติ ยศยิ่งยง. (2552). องค์กรแห่งนวัตกรรม: แนวคิดและกระบวนการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2548). การใช้ SPSS เพื่อการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ทิพวรรณ สำเภาแก้ว. (2560). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
ธีระ รุญเจริญ. (2557). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษา ยุคปฏิรูปการศึกษา (ฉบับปรับปรุง) เพื่อปฏิรูปรอบ 2 และประเมินภายนอก รอบ 3. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
ปรัชญา เวสารัชช์. (2554). หลักการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารวิชาการ. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.
ปานชนก ด้วงอุดม. (2562: 22), การศึกษาสภาพการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษาตามความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยาเขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
วริศรา อรุณกิตติพร. (2561). ปัจจัยการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตราด. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
วัฒนชัย ศิริญาณ วิทยา เจริญศิริ และสัญญา เคณาภูมิ. (2561). รูปแบบที่ส่งเสริมให้เกิดองค์กรแห่งนวัตกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 9(1), 111-124.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2562). การพัฒนาทักษะสร้างสรรค์นวัตกรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้
ศศิประภา ชัยประสิทธิ์. (2553). องค์กรแห่งนวัตกรรม ทางเลือกของผู้ประกอบการยุคใหม่. วารสารนักบริหาร, 30(2), 60-63.
สมาน อัศวภูมิ. (2551). การบริหารการศึกษาสมัยใหม่: แนวคิดทฤษฎีและการปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 4.
อุบลราชธานี: อุบลกิจ ออฟเซทการพิมพ์
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2553). การจัดการนวัตกรรมสำหรับผู้บริหาร, พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ:สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.
สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้. (2560). WAY TO KNOWLEDGE 4.0. นิตยสารพัฒนาความรู้และความคิดสร้างสรรค์ เพื่อเพิ่มศักยภาพทุนมนุษย์ผ่านกระบวนการเรียนรู้สาธารณะ.เดอะ โนวเลจ, 1(3), 1-28.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). (ร่าง) กรอบทิศทางแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2574. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2555). แนวคิดเชิงนวัตกรรมสำหรับการบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 14(2), 117-128.
องค์อร ประจันเขตต์. (2557). องค์กรแหงนวัตกรรมการศึกษาทางเลือกใหม่ของการบริหารการศึกษา.วารสารพยาบาลทหารบก, 5(1), 5-5 1.อนุพงษ์ ชุมแวงวาปี. (2560). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งนวัตกรรมของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities.Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
McKeown, M. (2008). The truth about innovation. London. Prentice Hall.
Siengthai, S. & Bechter, C. (2001). Strategic human resource management
and firm innovation. Research and Practice in Human ResourceManagement, 9(1), 35-57.