Model of School Supervision Vocal Curriculum Development for Private Schools
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aims of this study were to develop and implement a model of school supervision focused on classroom-level curriculum development in the private school context. Fifty–five teachers from three private schools selected using purposive sampling in this study. To assess the implementation of the model, the researcher used the pre-post test and the questionnaires forsatisfaction survey. The researcher also used effectiveness index to measure the effectiveness of the model. The statistic used in this study were percentage and t-test. The result of classroom-level curriculum development model found that the model consisted of three elements which were principles, objectives and process. The result of the model implementation assessment showed that the effectiveness of the model was 91.78 / 89.20. The result of the t-test to compare pre-post test found that pre-test scores was higher than post-test scores at the significant level of 0.5. Moreover, satisfaction levels of administrators in classroom-level curriculum development model was at the highest level.
Downloads
Article Details
References
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2556). การประยุกต์ใช้ SPSS วิเคราะห์ข้อมูลงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
พิสิษฐ์ แก้ววรรณะเกตุมณี มากมี และสำเนา หมื่นแจ่ม. (2558). การพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีการเรียนรู้เพื่อสร้างสรรค์ด้วยปัญญา. เอกสารประกอบการประชุมสัมมนาวิชาการการนำเสนองานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ (Proceedings) เครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ ครั้งที่ 15 ; 23 กรกฎาคม 2558; มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์,939-950.
ยอดอนงค์ จอมหงษ์พิพัฒน์และคณะ. (2563). คู่มือการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา: การนำมาตรฐานและตัวชี้วัดในกลุ่มสาระที่เปลี่ยนแปลง พ.ศ.2560 ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 สู่การปฏิบัติในสถานศึกษา. อุบลราชธานี: กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผล สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดอุบลราชธานี.
รัตนะ บัวสนธ์. (2556). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). พิษณุโลก: สำนักพิมพ์บั๊วกราฟฟิค.
รุ่งทิวา จันทน์วัฒนวงษ์. (2559). รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรระดับชั้นเรียนที่อิงมาตรฐานตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทศักราช 2551. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 10(2), 151-162.
วชิรา เครือคำอ้ายและชวลิต ขอดศิริ. (2562). การพัฒนารูปแบบการนิเทศโดยใช้กระบวนการชี้แนะและระบบพี่เลี้ยงเพื่อส่งเสริมศักยภาพการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสมาคมนักวิจัย, 24(1),121-135.
วารุณี ลัภนโชคดี. (2560). รูปแบบการพัฒนาครูภาษาไทยโดยใช้กระบวนการสร้างระบบพี่เลี้ยง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 13(2), 150-181.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2554). ทฤษฎีการประเมิน (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด สามลดา.
สมหวัง พันธะลี. (2564). หลักสูตรการพัฒนาข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาก่อนแต่งตั้งให้มีและเลื่อนเป็นวิทยฐานะเชี่ยวชาญ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. เอกสารความรู้ เรื่อง ศึกษานิเทศก์ผู้นำทางวิชาการ ; 13-17 กันยายน 2564 ; สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษา นครปฐม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดอุบลราชธานี. (2562). รายงานผลการนิเทศ ติดตามการขับเคลื่อนคุณภาพการศึกษาตามนโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการปีงบประมาณ พ.ศ.2562 ของโรงเรียนเอกชน. อุบลราชธานี: กลุ่มนิเทศ ติดตาม และประเมินผล สำนักงานศึกษาธิการ จังหวัดอุบลราชธานี.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (16 เมษายน 2562). เอกสารประกอบการประชุมปฏิบัติการพัฒนาบุคลากรหลักเพื่อสร้างความเข้าใจเรื่อง การนำมาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัดกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์วิทยาศาสตร์และสาระภูมิศาสตร์ กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 ไปสู่การปฏิบัติ. สืบค้นเมื่อ 6 กรกฎาคม 2563, จาก http://academic.obec.go.th/newsdetail.php?id=70
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2553). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตร ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.
สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา. (2559). ก. รายงานการวิจัยแนวโน้มภาพอนาคตการศึกษาและการเรียนรู้ของไทยในปี พ.ศ. 2573. กรุงเทพฯ: บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
สำนักวิจิวัย และพัฒนาการศกึ ษา. (2559). ข. แนวทางสง่ เสรมิ เครอื ขา่ยวจิ ัยทางการศกึ ษาในการขบั เคลือ่นการวิจัยและพัฒนาการศึกษา. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
แฮนด์, เดวิด เจ. (2555). สถิติ: ความรู้ฉบับพกพา. แปลจาก Statistics: A Very Short Introduction โดย วิโรจน์ รุจิจนากุล. หน้า 140. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.