Guidelines for Development an Innovative Organization: A Case Study of Thairathwitthaya 105 School

Main Article Content

Sanya Baoham
Boonyaris Petwisit
Krongkaew Kingsawat

Abstract

The purpose of this research was to study the guidelines for developing innovative organization potential of Thairathwitthaya 105 School under Nong Khai Primary Education Service Area Office 1. The case study approach was used. The researcher selected a school outstanding in developing innovative organization and participating in the Quality School Project. There were 30 stakeholders as key informants. The research instruments included observation form, interview form, and document analysis form. The research instruments were submitted to experts to examine content validity. Content analysis was utilized for data analysis. Trustworthiness of data was enhanced through triangulation and good relationships with key informants.  The findings revealed that Thairathwitthaya 105 School had the following guidelines for developing innovative organization: 1) developing teachers and educational personnel to build innovator competencies 2) managing the school's knowledge through establishing a systematic innovative knowledge management system 3) developing an organizational climate focusing on innovative learning atmosphere.


.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Section
Research Article

References

กีรติ ยศยิ่งยง. (2552). องค์กรแห่งนวัตกรรม. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ขวัญชนก แสงท่านั่ง. (2563). รูปแบบการพัฒนาสถานศึกษาสู่องค์กรแห่งนวัตกรรมสำหรับสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2560). การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชน. วารสารมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10 (2), 1342-1354.

นันทวัน แก้วปาน. (2563). แนวทางการพัฒนาความเป็นองค์การนวัตกรรมของสำนักงานขนส่ง จังหวัดในเขตภาคกลางตอนล่าง. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

ปานชนก ด้วงอุดม. (2562). การศึกษาสภาพการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษาตามความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

ประทุมทิพย์ ทองเจริญ. (2565). องค์การสมัยใหม่ในศตวรรษที่ 21. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี.

ปรีดา ยังสุขสถาพร. (2558). กระบวนการคิดเชิงนวัตกรรม. สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ, 20(115), 64.

พระทองดี บุตรดี. (2564). แนวทางการพัฒนาองค์กรนวัตกรรมยุค 4.0 ของโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

ภารดี อนันต์นาวี. (2551). หลักการ แนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. มนตรี.

ภารดี อนันต์นาวี และสิทธิพร ประวัติรุ่งเรือง. (2563) การสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวกับการพัฒนาสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศเพื่อความยั่งยืน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 9(2), 76-88.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580) (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). ร่างแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สุรเดช จองวรรณศิริ. (2562). การจัดการสู่องค์กรนวัตกรรม Innovative Organization Book of Knowledge. สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.

สุริศา ริมคีรี. (2562). การพัฒนาตัวบ่งชี้องค์การแห่งนวัตกรรมการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

สมภพ นาคทองคำ. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อองค์กรนวัตกรรมของอุตสาหกรรมสิ่งทอในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์.

อารีรัตน์ จุ้มใหญ่. (2563). รูปแบบการพัฒนานวัตกรรมสร้างสรรค์ทางสังคมในโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 2. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

อนุพงษ์ ชุมแวงวาปี. (2561). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งนวัตกรรมของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

อภิโชติ ชมพล. (2563). องค์กรนวัตกรรมกับธรรมาภิบาลของศุลกากรไทย. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยนอร์ท.

Benaim, A. (2014). Conference: 15th International CINet Conference. Budapest, Turkey.

Bayó, E. (2019). How to become an innovative company. [n.p.]: Government of Catalonia Ministry for Business and Laboure Agency for business competitiveness, ACCIÓ.

Boonkua, A. (2019). Innovative Organization’s Components in Basic Education Institutions in Thailand. International Journal of Instruction, 13(3), 1308-1470.

Botelho, C. (2019). The influence of organizational culture and HRM on building innovative capability. Instituto Superior de Ciencias Social Politicas, Universidade de Lisboa.

Tanaporn, C. (2023). growth-mindset/soft-skills-for-the-future-of-work. https://thegrowthmaster.com/growth-mindset/soft-skills-for-the-future-of-work

Junwei, Z. (2018). Leadership, organizational culture, and innovative behavior in construction projects the perspective of behavior-value congruence. Faculty of Civil Engineering and Mechanics, Kunming University of Science and Technology.

Marilú, C. and Tomas A. G. (2018). Dimensions that influence the innovation process in justice organizations. PPGA, Universidade de Brasília,

Ossiannilsson, E. (2019). Innovative Learning and Innovative Learning Spaces. Swedish Association for Distance Education.