Enhancing Klong Si Supab Writing Ability by Using Cooperative Learning Activity with Mind Mapping Strategy through Facebook
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were 1) to investigate efficiency of learning activity lessons to be 80/80 effective, 2) to compare the learning achievement between pre and post study, 3) to study satisfaction. The sample of this study is 40 Mathayomsuksa 4/5 students in semester 1, academic year 2561 by Cluster Random Sampling
Downloads
Article Details
References
กรมวิชาการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
เฉลียว รัชวัฒน์. (2546). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ของการสอนคณิตศาสตร์ด้วยการสอนแบบร่วมมือของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ กศ.ม.หลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
เยาวเรศ ภักดีจิตร. (2557). วันส่งเสริมวิชาการสู่คุณภาพการเรียนการสอน. นครสวรรค์: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วนิดา ทัศภูมี. (2557). การพัฒนาความสามารถด้านการแต่งโคลงสี่สุภาพโดยใช้แผนภูมิความคิดประกอบการสอนแบบเรียนรู้ร่วมกันผ่านสื่อออนไลน์. มหาสารคาม: โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วรรณกร หมอยาดี. (2544). ผลของการเรียนแบบร่วมมือโดยใช้เทคนิคแบ่งกลุ่มคละผลสัมฤทธิ์ที่มีต่อการรับรู้ความสามารถของตนเองและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต (จิตวิทยาการศึกษา) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
วันเพ็ญ บุญชุม. (2542). ผลการเรียนแบบร่วมมือโดยใช้รูปแบบซีไออาร์ซีที่มีต่อความเข้าใจในการอ่านและเจตคติต่อการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์: สงขลา.
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2558). การออกแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดแบบ Backward Design. มหาสารคาม: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิรัช ศิริวัฒนะนาวิน และสุรีรัตน์ ทองคงอ่วม. (2545). กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ช่วงชั้นที่ 4 (ม.4-ม.6) เล่ม 1. กรุงเทพฯ: ประสานมิตร, 2545.
ศิริพร ทุเครือ. (2544). ผลของการเรียนแบบร่วมมือแบบแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความคงทนในการเรียนรู้ กลุ่มสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. ปริญญานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต วิชาเอกการประถมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
สมเดช บุญประจักษ์. (2540). การพัฒนาศักยภาพทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้การเรียนแบบร่วมมือ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด. สาขาคณิตศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
เสาวภาคย์ แหลมเพ็ชร. (2559). พฤติกรรมและผลกระทบจากการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในจังหวัดนนทบุรี. มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, กรุงเทพฯ.
Gillies, R. M. (2002). The residual effects of cooperative-learning experiences: A two-year follow-up. The Journal of Educational Research, 96(1): 15-20.
Martin, Rose Lawson. (2006). Effects of Cooperative and Individual Integrated Learning System on Attitudes and Achievement in Mathematics. Dissertation Abstracts Internation, 66(09): 3201-A.
Vaughan, W. (2002). Effects of cooperative learning on achievement and attitude among students of color. The Journal of Educational Researc, 95(6): 359-364.