Supervisory Skills of Mentors That Effected The Performance of Assistant Teachers in Secondary Schools Under the Secondary Education Area 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the supervisory skills of mentors that effected the performance of assistant teachers in secondary schools under the Secondary Education Area 1. The research population was 358 assistant teachers in secondary schools under the
Secondary Educational Service Area Office 1. The sample included a total of 376 people which were 188 assistant teachers in secondary schools under the Secondary Educational Service Area Office 1, sampled through Stratified Sampling based on the schools' sizes, and 188 mentors (1 mentor per 1 assistant teacher), sampled through the Rule of Three. Two Likert scale questionnaires were used as a tool. The data were analyzed using frequency distribution, percentage, and standard deviation calculations as well as multiple regression analysis.
The results revealed that the overall supervisory skills were at a high level and the skill with the highest average was the interpersonal skill=4.59. The overall performance of the assistant teachers was at a high level, and the performance with the highest average was the use of language and technology=4.43. The overall supervisory skills could significantly explain 8.8% of variance in the assistant teachers' performance of learning management (R'=.088, p=.031). The leadership skill had a positive correlation with the assistant teachers performance of learning management at statistical significance of .01 (ß=.036, p=.003).
Downloads
Article Details
References
จุไรรัตน์ สุดรุ่ง (2559). การนิเทศภายในโรงเรียน กรุงเทพมหานคร: แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น.
รัตนา กาญจนพันธุ์. (2558). มนุษยสัมพันธ์ทางการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคระ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
รสสุคนธ์ มกรมณี. (2556). ครูไทยกับ ICT. เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการของ คุรุสภา ประจำ ปี 2556 เรื่องการวิจัยเพื่อเพิ่มคุณภาพการศึกษาและพัฒนาวิชาชีพ. กรุงเทพฯ สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2556), ศาสตร์การนิเทศการสอนและการโค้ช การพัฒนาวิชาชีพ: ทฤษฎีกลยุทธ์สู่การปฏิบัติ พิมพ์ครั้งที่ 12. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.
วไลรัตน์ บุญสวัสดิ์ และมารุต ทรรศนากรกุล. (2562). หลักการนิเทศการศึกษา. กรุงเทพมหานคร.
สิทธิกร สัมพันธ์กาญจน์. (2559). แนวทางการนิเทศการปฏิบัติงานของครูผู้ช่วยในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 และ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหา บัณฑิต, สาขานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร ภาควิชานโยบาย การจัดการและความเป็นผู้นำทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรีรัตน์ หลิมเล็ก. (2558). ทักษะการนิเทศของผู้บริหารสถานศึกษากับสมรรถนะครู สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา ภาควิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2561). หลักเกณฑ์และวิธีการเตรียมความพร้อมและพัฒนาอย่างเข้ม. กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2558). รายงานผลการศึกษาสภาพการผลิตและพัฒนาครูในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
อุราภรณ์ คูนาเอก. (2554). ทักษะการบริหารของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการนิเทศในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากาญจนบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา ภาควิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Wiles, Kimball. (1967). Supervision for Better Schools. 3 ed. ; Englewood Cliffs,New Jersey: Prentice Hall.
Yamane, Taro. (1973). Statistic: An Introductive Analysis. (3 ed.). New York. Harperand Row.